به گزارش مهر به نقل از روابط عمومی انتشارات رهیار، کتاب «خاکستر پشت جبهه» شامل خاطرات فرهنگیان اهواز در دهه 60 به قلم آسیه طافی به تازگی توسط انتشارات رهیار منتشر و راهی بازار کتاب شده است.
کتاب «خاکستر پشت جبهه» که هفتمین جلد از عناوین این ناشر در دسته «مدارس انقلاب» است، خاطرات تعدادی از مربیان پرورشی اهواز و فراز و نشیب فعالیت‌های آنها را از زمان تأسیس در سال 1359 تا 1359 بیان می‌کند. لغو آموزش
مطالب این کتاب توسط سید محمد آل عمران، زینب بابایی و زهرا قراچه تحقیق شده است.
نویسنده اثر در مقدمه خود می نویسد: «انقلاب پیروز شد و هنوز ساختارهای سیاسی، نظامی و فرهنگی کشور ایجاد نشده است. انقلابیون بیست و دو ساله پرشور و آرمان گرا، در میان آواز و نفاق، حجره ای به نام «امور تربیتی» در نزدیکی مسجد خود برپا کردند و به فرهنگیان شهرت یافتند. هیچ یک از آنها مسئولیتی بر عهده نگرفتند و از کمک های یکدیگر تمجید نکردند. نه به این دلیل که نتوانستند. چون مطمئن بودند که شخص دیگری بهتر است و محموله را بهتر تحویل می دهد. در ابتدا فعالیت آنها محدود به مدرسه بود و با گروه هایی که خود را صاحب انقلاب می دانستند و به دنبال زمینه سازی در مدرسه بودند، درگیر شدند. مخالفان انقلاب می دانستند که راه جلوگیری از انقلاب از طریق مدرسه است. پس به سراغ مدیران مدارس رفتند و با وعده های دروغ آنها را فریب دادند. پرستاران باید از محوطه مدرسه محافظت می کردند و از سنگسار آنها جلوگیری می کردند. همه چیز خوب پیش رفت تا اینکه اولین هواپیمای عراقی دیوار صوتی اهواز را شکست و زنگ دفاع به صدا درآمد و مربیان آموزش اورکات بسیجی و سپاهی لباس پوشیدند. این در حالی است که دیروز مربیان اهوازو و بسیجی و سربازان امروز ایران با جبهه پدر و مادرشان همدردی کردند…
فرهنگیان با آموزش دانش‌آموزان و خانواده‌هایشان، جنگ را به مکانی محبوب و صف‌بندی برای دانش‌آموزان تبدیل کرده‌اند که دفاع از کشور اولویت اول زندگی آنها شده است.
آنها دوران طلایی زندگی خود را دوره ای می نامند که حقوق برای زندگی روزمره کافی نبود. نمی توان از نقش این رزمندگان دلیر و بی طلب در میدان نبرد نظامی و فرهنگی چشم پوشی کرد که در کنار هم کارنامه درخشانی را در هر دو جبهه به ثبت رسانده اند. جنگ تمام شده و از شنیدن خبر انحلال امور تربیتی خسته شده اند و امور آموزشی به خاطره ها پیوسته است.
در بخشی از کتاب مذکور می خوانیم:
«یک دستگاه پتوی کثیف و خون آلود را در حیاط مدرسه امت خالی کردند. بعد از اتمام کلاس، چند نفر از بچه ها زیر دستانشان پتو انداختند و به خانه بردند. برایشان پتو بردند در خانه! با کمک چند تا از بچه ها، پتوهای باقی مانده را به گوشه حیاط، به خانه ننه امامی، کارمند مدرسه بردیم. یک شلنگ و یک تابه آماده کردیم و با پا و دست به پتو زدیم. چندین ساعت طول کشید تا او آنها را شست و روی دیوار مدرسه پهن کرد. هنوز خسته نشده بودیم که دست و پاهایمان قرمز شد و شروع به سوزش و خارش کرد. فردای آن روز که مدرسه باز شد و بچه ها آمدند، آنهایی که پتو آورده بودند امروز خانه ما بود! هیچ کدام از ما نمی دانستیم چرا. رفتیم دکتر وی پس از معاینه گفت: اثرات شیمیایی. “این همان پتویی است که شستید.” من و بچه ها با رزمندگان خط مقدم همدردی کردیم. جلوی کلاس و مدرسه.
این کتاب با 200 صفحه، شمارگان 1000 نسخه و قیمت 45000 تومان منتشر شده است.