خبرگزاری مهر، فرهنگ و تفکر – مسعود کارگر: اگر کشوری در جنگ سخت و نیرویی در برابر عاملان، در جنگ نرم، در جنگ رسانه ای و روایتی موفق به مقابله با دشمن شود، اگر قوی نباشد و نتواند بازدارندگی به موقع و مناسب و پاسخ مناسب به افکار عمومی خود داشته باشد. نظر و تبادل اطلاعات در مورد آتش دشمن، قطعا انجام خواهد شد.
این در حالی است که برخی کشورها و قدرت های جهانی در جنگ نرم به همان اندازه که در جنگ نرم و رسانه ها موفق هستند و حتی با تکیه بر قصه گویی و فریب هوشمندانه در جنگ سخت پیروز هستند. اصل اطلاع رسانی و روایت سریع، صریح و دقیق می تواند موج جنگ روانی و روایتگری دشمن و شبهات مردم را خنثی کند که به دلیل رعایت نکردن این اصل، جایگاه جمهوری اسلامی با چالش های بزرگی مواجه شده است. سالهای اخیر. این چالش و بحران نمود عینی ناکارآمدی رسانه هاست و در این بین احساس قوی از نیاز به بازسازی ساختاری و سازماندهی مجدد هویت و رویکرد فرهنگی و رسانه ای وجود دارد.
در همین راستا و در ادامه گفت و گو به لزوم تجدید قوا در رسانه ها پرداخته ایم معصومه نصیری نایب رئیس باشگاه توسعه رسانه و سواد رسانه ای یونسکو ایران مفصل است به شرح زیر:
نصیری در پاسخ به این سوال که فضای فعلی رسانه ها و تقابل آنها با حوادث و افکار عمومی چگونه است، گفت: افکار عمومی تغییر کرده است. در این قلمرو دگرگون شده، هرگونه بقایایی از روند رویدادها و بی توجهی به نحوه تأثیرگذاری محتوا بر افکار عمومی منجر به چندپارگی فضای ذهنی و روانی جامعه می شود و عرصه ای را برای غلبه بر روایت ها با مصلحت و ابعاد شناختی اشاره شده، سناریوی پیش فرض دقیق، فراهم می کند.
وی افزود: در این میان اگر کشوری در کانون یک نبرد رسانه ای و شناختی قرار گیرد، این بقایای انصراف از تسخیر قوای ذهنی مخاطبان و شهروندانش تلقی می شود، یعنی داستان هایی که تحت یک سناریوی خاص ساخته می شوند، در معرض خطر قرار می گیرند. افکار عمومی تشنه است و داستان سرایی غلبه دارد. علیرغم آگاهی از شرایط رسانه های موجود و تاکید بر اینکه دوران نگاه زینت العالمی به رسانه تمام شده است، زمانی که حاکمان رسانه ها را دست جدی موفقیت خود می دانند و رسانه ها صدای مردم را در میان مسئولان می دانند. ، ما این همه تناقض در اطلاعات نمی بینیم.
اولین قدم اتصال رسانه است. فقدان پیوند رسانه ای به پاشنه آشیل بدون شک امروزه بی اثر است و اقدامات حاکمان را در افکار عمومی تضعیف می کند. پوشش رسانه ای در مورد همه موضوعات مهم است، به ویژه موضوعاتی که بسیار مرتبط و جذاب هستندنایب رئیس باشگاه توسعه مدیریت و سواد رسانه ای یونسکو ایران در خصوص فضای بسیاری از روایات و جایگاه مدیریت رسانه در موقعیت ها و بحران ها گفت: سه گزاره پرخطر «پیوست رسانه ای»، «داستان گویی» و نسخه های رهایی بخش از حکومت متمرکز، جریان متقابل و «پاسخ سریع». اهالی رسانه در فکر شکست دادن جبهه‌های رسانه‌ای اپوزیسیون سردرگم هستند و افکار عمومی دیگر مغرضانه و پاسخگوی کوچک‌ترین مشکلی نیستند و رسانه‌ها از نحوه پرداخت رسانه‌ها ناراحت نمی‌شوند.
نصیری درباره این سه گانه، ضرورت های آن و به ویژه اولین گام آن که پیوند رسانه ای است، گفت: گام اول پیوند رسانه ای است. فقدان پیوند رسانه ای به پاشنه آشیل بدون شک امروزه بی اثر است و اقدامات حاکمان را در افکار عمومی تضعیف می کند. پوشش رسانه ای در مورد همه موضوعات مهم است، به ویژه موضوعاتی که بسیار مرتبط و جذاب هستند. تدوین ضمیمه رسانه ای در مورد موضوعات و سیاست های مختلف، در درجه اول، تشخیص ضرورت اقناع افکار عمومی در مورد موضوعات است که بدون آن همه اقدامات علیه خودشان خواهد بود. این مکمل رسانه ای در برخی زمینه ها با سیاست های رسانه ای تفاوت چشمگیری دارد.
وی افزود: متمم یک رسانه تاثیرگذار است که بر اساس نظام مشکلات کشور به تمامی سوالات و ابهامات افکار عمومی پاسخ می دهد و می تواند اثربخشی روایت های موازی را بسته به علوم شناختی کاهش یا حذف کند. این ضمیمه باید ادبیات متقاعد کننده ای با قابلیت رمزگشایی مخاطب عام داشته باشد و در عین حال دارای شخصیت تهاجمی و تدافعی باشد. درک نیاز به پیوند رسانه ای به همه رویدادها منجر به اثربخشی آنها می شود، در غیر این صورت هر اقدام مثبتی با جریان رسانه ای معکوس یا قطعا بی اثر خواهد بود.
قائم مقام باشگاه مدیریت رسانه گام دوم را لزوم ساخت روایت و جریان متقابل خواند و گفت: اگر بپذیریم که برنده نبرد رسانه ای امروز، سازندگان روایت و ضد جریان هستند، این روایت ها مبتنی بر سناریوهای دقیقی است که باعث می شود. تضادها و شبهات.» علاوه بر این روایت که مبتنی بر شناخت موقعیت و ضرورت، شناخت مخاطب، انتخاب الفاظ، پرهیز از کتمان مشکلات است، بحث تقابل به معنای ایجاد جریان رسانه ای تقابلی نیست، زیرا در جریان مواجهه تلاش می کنیم. ایستادگی و پاسخگویی به روایت‌های رسانه‌ای علیه ما که ممکن است موفق باشد یا نباشد، نوعی شکست محسوب می‌شود و البته این به معنای سکوت و بی‌تفاوتی نیست. رود «به معنای ایجاد و تولید جریان‌های جدیدی است که خود می‌توانند روایت کنند و گفتمان تولید کنند.
در این راستا پرهیز از انکار، انکار و موضع گیری انفعالی و اقدام فوری، دقیق و دقیق حائز اهمیت است. علیرغم اهمیت این موضوع، یکی از ضعف های جدی رسانه های داخلی عدم توانایی کافی در ساخت و تثبیت روایت است.این کارشناس رسانه گفت: مرحله سوم اتاق واکنش سریع رسانه نام دارد. علاوه بر محبت رسانه‌ای و تولید روایت‌ها و جریان‌های متضاد بر اساس سناریوهای دقیق و نه عجولانه، آنچه که محل شایعات و اخبار جعلی است و اساساً فضایی از هم گسیخته برای بیان حقیقت و هسته واقعیت، ناتوانی در رسیدن به موقع به درستی را فراهم می‌کند. اطلاعات و فضای ابهام ذهنی مخاطب را پر می کند. این امر با راه اندازی اتاق عمل رسانه ای محقق می شود که بر اساس مشاهدات دقیق، به سرعت به مشکلات فراگیر پاسخ دهد و با جریانات اپوزیسیون رسانه ای مقابله کند. واکنش‌های دیرهنگام، دور از گفتمان و ادبیات اجباری، با انکار و انکار، جایگزین الگوی رفتاری مبتنی بر رسانه، مخاطب، نیازسنجی و درک جریان و نقشه راه رسانه‌های مخالف مورد نیاز دولت شده است. برای رفع آن اقدامات لازم را انجام دهید.
نصیری با بیان اینکه رسانه‌ها در یک نمونه عینی و میدانی روان‌سازی می‌شوند، گفت: در پی روان‌سازی رسانه‌های رقیب، دیر نمی‌خواهیم اعلام کنیم که آموزش سامانه‌های پدافندی در آسمان نطنز آغاز شده است و جای نگرانی نیست. با هماهنگی کامل شبکه یکپارچه پدافندی صورت گرفته است!» در چنین مواردی و در صورت انجام چنین آزمایشی، نباید رسانه ها از قبل غافلگیر و مطلع شوند تا بتوانند در برابر شایعات و حملات رسانه ای اقدام مؤثری انجام دهند. راه دوم برای بستن منبع شایعات و بلاتکلیفی افکار عمومی که به الگوی عملکرد و سیاست‌های مسئولان در بخش‌های مختلف بازمی‌گردد.
وی در پایان درباره نقش مسئولان و حاکمان در جنگ رسانه ای گفت: «رسانه رقیب مهندسی افکار عمومی و تحقق پدیده وارونگی افکار عمومی به عنوان یک فرآیند است. مگر اینکه حفظ افکار عمومی از طریق سه گانه «پیوند رسانه ای»، «روایت و ضد جریان» و «پاسخ سریع» ترجیح داده شود و تولید پیام های رسانه ای و رویدادهای اجرایی بر اساس حداکثر ظرفیت قانع کننده برنامه ریزی نشود، غافلگیری مداوم رسانه ای، آدم ربایی مستمر و مستمر افکار عمومی و ناکارآمدی عملکرد مسئولان و در نهایت کاهش سرمایه اجتماعی. دولت باید بداند در شرایط فعلی امکان آزمون و خطای رسانه ای وجود ندارد و ممکن است یک اشتباه آخرین اشتباه باشد. مدیریت افکار را در اولویت برنامه ریزی سیستم های رسانه ای قرار دهید وگرنه افکار عمومی ما برنامه ریزی می شود.